بخوان که اشک بریزم کمی به حال خودم            دل شکـسـتۀ من! ای شکسته بال خودم

بخوان به لهجۀ اشک و بخوان به لحن سکوت            چقدر خسته‌ام از لحن قیل و قال خودم

اگر رسید صـدایت به شور عـشق بگو            مرا رها نکـند لحـظه‌ای به حال خـودم

شب معاشقه قرآن به سر بگیر و بخوان            که رزق گریه بگیرم برای سال خودم

قـرار بود من و تو به آسـمـان بـرسـیم            مرا ببخش که این‌گونه خود وبال خودم

شبی به لطف علی می‌رسم به صحن نجف            تمام عـمر، خوشم با همین خیال خودم